Polabština

Podobenství o ztracené ovci (hypotetická rekonstrukce)

(3)I rěcze jim tę prěčę:
(4) Kto z was imaje sto wć a zgubi jedną, ne zostawi-li dziewięćdziesiąt a dziewięć w lesě i ne idzie szukać one zgubené, aż jǫ najdze?
(5) A gdy jǫ najdze, z radosťǫ nese jǫ na plecy swójch.
(6) A gdy wróci domoju, woła druzi i sąsědy a mówí: „Radujta sę ze mnu, bo najda wcu swóju, kera była zgubena.”

Zdroj: WENSKE TEKSTE/POLABSKÉ TEXTY http://sweb.cz/tyras/polabane/text.html

Aita nos, tâ toi jis wâ nebesai, sjętü wordoj tüji jaimą; tüji rik komaj; tüja wüľa mo są ťüńot kok wâ nebesai tok no zemi; nosę wisedanesnę sťaibę doj nam dâns; a wütâdoj nam nose greche, kok moi wütâdojeme nosim gresnarem; ni bringoj nos wâ warsükongę; toi losoj nos wüt wisokag chaudag. Pritü tüje ją tü ťenądztwü un müc un câst, warchni Büzac, nekąda in nekędisa. Amen. 

Počet shlédnutí: 99